Ne faqen tone ne facebook Bebe & Vogëlushë shpesh nenat shqetesohen per kafshimin e thonjve dhe pyetja me shpeshte qe i mundon ato eshte:
Duhet te bej sikur nuk shoh dhe te mbetem me shprese se ky zakon do kaloje vete, apo mund te marr ndonje keshille te pershtatshme per kete rast, pse jo eshte zgjidhje farmaceutike?
Ngrenia e thonjve eshte shenje e nje shqetesimi dhe lidhet pa vetedije me faktin se ne femijen e keshillojme te rrije drejt, i eduakuar e keshtu me radhe.
Sot keto kerkesate prinderve jane rritur shume dhe femijet vuajne nga ai, qe mund ta quajme "stres relazional" qe manifestohet me klike te ngjashem me kafshimin e thonjve.
Paradoksi qendron ne faktin se prinderit kembengulin mbi kete, te shqetesuar fillojne te kekrojne llogari, duke mos bere gje tjeter vetem rrisin ankthin e si pasoje rritjen e ketij vesi.
- Te besh sikur s'ka ndodhur gje, pra ta injorosh krejtesisht kete eshte po aq e gabuar sa te kerkosh llogari.
Gjeja e pare qe duhet te beje nje prind eshte te flase me mesuesit per te ulur sadopak pretendimet dhe pritshmerite nga femija.
Nje zgjidhje tjeter mund te jete te gjejme nje forme shperblimi, qe transformon gishtat nga objekt sulmi ne vegel defrimi.
Ti mos thuash vazhdimisht "te mos haje thonjte"
por te luash me te duke formuar hije dhe figura ne mure,
ti vesh ne duar nje kukull dhe ta vesh te luaje teater
te pikturoje me duar etj
0 comments:
Post a Comment